Reflecties over taal, bemiddeling en inclusie tijdens de 2turvenhoog-residentie in Almere
Almere is voor mij een vertrouwde plek: het is een stad in Nederland die ik al vaak heb bezocht. Maar deze keer was anders, want ik kwam om me aan te sluiten bij de kunstenaars, publiekswerkers/artistieke bemiddelaars en partners van CARAVAN. Wat mij vooral bezighield, was de vraag hoe het project te evalueren: hoe verzamel ik informatie van de kunstenaars en publiekswerekrs over sessies waar ik niet bij kan zijn? Hoe zorg ik ervoor dat ik hun werk en reflecties correct vertegenwoordig? Hoe zorgen we ervoor dat iedereen hetzelfde begrijpt van wat er wordt gedeeld?
Hoewel het niet mijn bedoeling was dat taal zo’n centrale rol zou spelen in sommige gesprekken, gebeurde dat wel. Als Engels de gemeenschappelijke spreek- en schrijftaal is, hoe zorgen we er dan voor dat kernwoorden goed worden vertaald? Neem bijvoorbeeld community: in het Engels betekent dat zowel een geografisch gebied als een groep mensen. Onze Franse collega’s gebruiken territoire, maar in Engelstalige gesprekken wordt vaak territory gezegd — een woord met bezitterige of koloniale connotaties die ik liever vermijd.
Ook de term artistieke bemiddelaar roept veel vragen op: wie is deze persoon? Iemand die fungeert als brug, als schakel tussen de kunstenaar en de kinderopvang professional en/of de ouders, verzorgers en de jonge kinderen zelf. Deze discussie over taalgebruik zal doorgaan naarmate CARAVAN vordert. Hopelijk kunnen we een gemeenschappelijk woordenboek ontwikkelen met termen die we gebruiken en delen.
Naast al deze gesprekken over taal, werd ook duidelijk — zowel door mijn observaties van twee kunstenaars in een setting als via feedback van anderen — dat non-verbale communicatie van groot belang is. Door geen gesproken taal te gebruiken in het creatieve spel, kan iedereen meedoen: of je nu de taal spreekt, pre-verbaal of non-verbaal bent, communicatie vindt plaats via materialen, gebaren, beweging en geluid. Dit is een belangrijk aspect als we nadenken over gelijkheid en de rechten van baby’s en jonge kinderen: ze worden betrokken, ook zonder gesproken stem.
Er is nog veel om over na te denken — over wat ik heb gezien, gehoord en besproken met kunstenaars, bemiddelaars, professionals en collega’s van partnerorganisaties. In de komende weken zal ik meer van deze reflecties delen.
Het project bouwt voort op het succes van onze eerdere samenwerking binnen het Erasmus+ project Arts & Early Childhood, waarin we een manifest opstelden om het artistieke ontwaken van jonge kinderen in heel Europa te bevorderen.
🔗 Volg dit inspirerende project via de websites en sociale media van de partners. Samen bouwen we aan een Europa waarin artistieke ontwikkeling vanaf de geboorte een fundamenteel recht is.